یک صحبت بی پرده داکتر همت فاریابی با عضو پارلمان اروپا
داکتر همت فاریابی رئیس فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان در جلسه ایکه برای استماع طرح ها و پروژه های عام المنفعه و انساندوستانه انجمن هایی از کشور های سربستان، پولند، اوکرائین، هنگری، گرجستان و ارمنستان با اشتراک جناب لمبیرت نیلستروی عضو پارلمان اروپا به دفتر (مرکز اروپای شرقی) واقع در شهر تیلبورگ هالند بتاریخ۲۴ جولای ۲۰۱۰ میلادی تدویر یافته بود، اشتراک نموده، مشکلات افغانستان و علایل رشد دوباره طالبان را سریح و بی پرده بیان نمود.
اینک توجه خوانندگان محترم به تماشای فیلم مستند و مطالعه متن ترجمه شده آن جلب میگردد:
داکتر همت فاریابی رئیس فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان در جلسه ایکه برای استماع طرح ها و پروژه های عام المنفعه و انساندوستانه انجمن هایی از کشور های سربستان، پولند، اوکرائین، هنگری، گرجستان و ارمنستان با اشتراک جناب لمبیرت نیلستروی عضو پارلمان اروپا به دفتر (مرکز اروپای شرقی) واقع در شهر تیلبورگ هالند بتاریخ۲۴ جولای ۲۰۱۰ میلادی تدویر یافته بود، اشتراک نموده، مشکلات افغانستان و علایل رشد دوباره طالبان را سریح و بی پرده بیان نمود.
اینک توجه خوانندگان محترم به تماشای فیلم مستند و مطالعه متن ترجمه شده آن جلب میگردد:
متن ترجمه شده صحبت داکتر همت فاریابی از زبان هالندی؛
قابل توجه خوانندگان محترم! ازینکه فلم مسلکی و دقیق مونتاژ نشده است لذا ترجمه تحت الفظی این صحبت، گاهی تفهیم مسئله را به مشکل مواجه مینمود، بناً در بعضی موارد ترجمه تفصیلی گردیده است.
جناب لمبیرت نیلستروی به تیلبورگ خوش آمدید
تشکر از جناب پیاتر پرمیس (رئیس اداره مرکز اروپای شرقی) به خاطر سازماندهی این جلسه.
مسلم است که افغانستان یک کشور اروپائی نیست، مگر برای کشور های اروپائی و برای تمام جهان به یک کشور مهم تبدیل گردیده است.
متأسفانه برایم وقت کافی نبود تا آماده گی بهتر درین روز بگیرم اما تنها نقشه افغانستان را با خود دارم تا بتوانم توضیح بدهم که چرا افغانستان یک مملکت مهم تلقی میگردد.
قسمیکه در نقشه دیده میشود، موقعیت جیوپولیتیک افغانستان عمده ترین فکتوری بوده که این کشور از اهمیت زیاد برخوردار گردیده است.
یعنی افغانستان از طرف جنوب بیش از یکهزار و دوصد کیلومتر با پاکستان نظامی و بنیادگرا هم سرحد میباشد که این کشور بطور سنتی از جانب چین و عربستان سعودی حمایه میگردد.
از جانب شمال غرب، ایران بنیادگرا همسرحد است که توسط روسها حمایت میگردد. امروز یک واقعیت است که ایران و پاکستان هردو دارای سلاح هستوی میباشند.
پدیده دیگریکه در اهمیت افغانستان می افزاید، همسرحد بودن آن با دولت های غنی از نفت و گاز آسیای میانه مانند تورکمنستان و اوزبیکستان و همچنان دولت های دارای منابع اورانیوم مانند تاجیکستان و قرقزستان میباشد.
اهمیت دیگریکه افغانستان برای جامعه جهانی دارد، اینست که این کشور در دهه های اخیر به مرکز بنیادگرائی اسلامی، تروریسم، تجارت سلاح و مواد مخدر تبدیل گردیده است. قسمیکه میدانیم تقریبان ۸۵ فیصد مواد مخدر در افغانستان تولید میگردد.
بعداز واقعه یازدهم سپتمبر نیویارک و واشنگتن، جامعه جهانی برای مقابله با تروریسم طالبان و القاعده در افغانستان حضور یافتند، مگر ما میبینیم که با گذشت هر روز وضعیت امنیتی در افغانستان بدتر میگردد.
بعداز یازدهم سپتمبر القاعده و طالبان رانده شدند اما کشور های غربی و امریکا بار دیگر جلو قدرت را بدست طالبان سپردند، اینبار قدرت بدست کسانی سپرده شد که مردم افغانستان آنها را طالب های نیکتائی پوش مینامند.
شاید این کلمه (طالبان نیکتائی پوش) در هالند و غرب کمتر معروف باشد اما در افغانستان با این کلمه خوب آشنا هستند و این کلمه را همه میدانند، زیراکه مردم افغانستان میداند که جناب رئیس جمهور کرزی در گذشته نماینده دولت طالبان در سازمان ملل متحد بود. و همچنانیکه مردم میدانند جناب زلمی خلیلزاد نماینده امریکا در سازمان ملل متحد ایجادگر ویا مبتکر ایجاد طالبان میباشد. اگر چندیکه جناب خلیلزاد یک امریکائی هستند اما شعور ایشان از طالبان کدام فرقی نمیکند.
چرا امروز طالبان بار دیگر به یک نیروی توانمند تبدیل گشته است، علت آن از چه قرار است؟ و هیچ کس نمیخواهد بگوید که چه اتفاق افتاد که طالبان بار دیگر به یک هیولا تبدیل گردیده و پرابلم شده است!
من این مشکل را تا حدی در نوشته های خود تعمق کرده ام و آنقدر واضح است که طالبان با کمک همین طالب های نیکتائی پوش بار دیگر زنده شده است.
در واقعیت امر جلو قدرت برای امروز بار دیگر بدست طالبان سپرده شده است، از وزارت دفاع، داخله، مالیه، بانکها تا رئیس جمهور وغیره همه در گذشته طالب بودند و بعداز واقعه یازدهم سپتمبر از کشور های غربی و امریکا برگشته و قدت سیاسی را از طالبان سرکوب شده تسلیم گردیدند.
وضعیت فعلی چنان است که بعضی از سیاستمداران کشور های غربی و از آن جمله هالند پیشنهاد میکنند که جامعه جهانی هر چه عاجل افغانستان را ترک بگوید. مگر به فکر من اینگونه تصمیم گیری شتابزده پیشنهاد خوبی نیست، زیراکه اگر همین حالا تمام نیرو های خارجی به یکباره گی افغانستان را ترک کنند، افغانستان بار دیگر به حمام خون تبدیل خواهد شد.
اولاً با رفتن یکباره نیرو های خارجی، طالبان و القاعده بار دیگر به قدرت خواهند برگشت، امابعد چهار قوم مطرح و تأثیرگذار افغانستان باهمدیگر خواهند جنگید.
به نظر من پیش ازآنکه کشور های خارجی افغانستان را ترک گویند، باید با حضور شان کمک نمایند تا در افغانستان مشکلات مهم و بنیادی حل گردد تا بعداز رفتن شان یک افغانستان آزاد و دموکراسی از خود به جای بگذارند، اما متأسفانه تا هنوز هیچ کاری برای حل مسایل عمده افغانستان از جانب آنها صورت نگرفته است. مگر همیشه اکت های دموکراسی و تصمیمگیری های پاپولیستی و شعارگونه کرده اند. مثلاً فرمان میدهند که در پارلمان افغانستان باید ۵۰ فیصد زن باشد. اینگونه ناممکن است که با فرمان دموکراسی ایجاد گردد. در کجای دنیا در هالند، امریکا ویا کدام کشور دیگر سراغ دارید که ۵۰ در صد پارلمان را اناث تشکیل دهد. اینقسم به یک کشور عقب مانده سنتی نمیتوان جامعه مدنی ایجاد کرد.
مشکلات زیاد داخلی و خارجی در افغانستان وجود دارد که اولاً اینها بازبینی گردد.
من درین ارتباط در شناسنامه ترجمه شده بزبان هالندی کتاب خود که در ملاقات بروسل با جناب شما برایتان عرضه نموده بودم که احتمالاً مطالعه فرموده باشید و همچنان در طرح پروژه عام المنفعه احتمالی (اداره مرکز اروپای شرقی) در شمال افغانستان نظریات خود را بطور مفصل توضیح دادم، و لازم نمیبینم که تکرار کنم.
من دو پیشنهاد به جناب شما دارم که اولاً ترجمه کتاب من به زبانهای انگلیسی و هالندی و چاپ و انتشار آن از طرف شما حمایت گردد و ثانیاً من پیشنهادی به جناب پیاتر پرمیس (رییس اداره مرکز اروپای شرقی) کرده بودم که ما میتوانیم در بخش تعلیم و تربیه و حفاظت از اطفال بی سرپناه در شمال افغانستان، باهم کار کنیم، قسمیکه میدانیم در جنوب افغانستان امنیت و جود ندارد و ملیونها دالر به خاطر اعمار مکاتب و مدارس به مصرف میرسد، مگر از طرف شب طالبان میآیند و مکاتب را تخریب و به آتش میکشند. با تأسف که اطفال در جنوب کشور امکانات تعلیم و تربیه را ندارند. اما در شمال افغانستان که امنیت نسبی برقرار است، مکتب کفایت نمیکند، شفاخانه کفایت نمیکند، کتاب نیست و دیگر لوازم درسی وجود ندارد. پیشنهاد من اینست که پروژه احتمالی (اداره مرکز اروپای شرقی) در شمال افغانستان از جانب پارلمان اروپا حمایت مالی گردد.
تشکر از توجه شما
این بود مختصر عرض من و اگر سوالی وجود داشته باشد، بفرمائید.
توضیح:
جناب لمبیرت نیلستروی عضو پارلمان اروپا و دیگر حاضرین مجلس به توضیحات بیش از ربع ساعت داکتر همت فاریابی بنابر وضعیت ناگوار افغانستان عمیقاً گوش فرا داده و بعداز مطرح ساختن بعضی سوالات معلوماتی، آقای نیلستروی وضعیت افغانستان را حساس و بحرانی تلقی نموده و به این موضوع موافقت کرد، کارهاییکه دولت های اروپائی به اجرای آن در افغانستان اولویت میدادند، غفلت صورت گرفته است.
جناب نیلستروی در حالیکه نمونه بروشور معرفی آثار خود را برای داکتر همت فاریابی و دیگر حاضرین مجلس نشان دادند، قول دادند تا مصرف ترجمه، چاپ و انتشار همچو بروشور برای معرفی کتاب داکتر همت را از بودجه اداره خود بپردازند و از پروژه ترجمه کلی کتاب و چاپ آن حمایت بیدریغ نمایند.
در مورد پروژه عام المنفعه (اداره مرکز اروپای شرقی) در بخش تعلیم و تربیه و حفاظت از اطفال بی سرپناه در شمال افغانستان، به همکاری فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان، نیز جناب نیلستروی فرمودند که منتظر ارایه پلان دقیق چنین پروژه میباشند تا تحت غور و بررسی قرار دهند.
جلسه با دعوت جناب نیلستروی از روئسای انجمن کشور های اشتراک کننده درین جلسه در مقر کارشان در بروکسل خاتمه یافت
قابل توجه خوانندگان محترم! ازینکه فلم مسلکی و دقیق مونتاژ نشده است لذا ترجمه تحت الفظی این صحبت، گاهی تفهیم مسئله را به مشکل مواجه مینمود، بناً در بعضی موارد ترجمه تفصیلی گردیده است.
جناب لمبیرت نیلستروی به تیلبورگ خوش آمدید
تشکر از جناب پیاتر پرمیس (رئیس اداره مرکز اروپای شرقی) به خاطر سازماندهی این جلسه.
مسلم است که افغانستان یک کشور اروپائی نیست، مگر برای کشور های اروپائی و برای تمام جهان به یک کشور مهم تبدیل گردیده است.
متأسفانه برایم وقت کافی نبود تا آماده گی بهتر درین روز بگیرم اما تنها نقشه افغانستان را با خود دارم تا بتوانم توضیح بدهم که چرا افغانستان یک مملکت مهم تلقی میگردد.
قسمیکه در نقشه دیده میشود، موقعیت جیوپولیتیک افغانستان عمده ترین فکتوری بوده که این کشور از اهمیت زیاد برخوردار گردیده است.
یعنی افغانستان از طرف جنوب بیش از یکهزار و دوصد کیلومتر با پاکستان نظامی و بنیادگرا هم سرحد میباشد که این کشور بطور سنتی از جانب چین و عربستان سعودی حمایه میگردد.
از جانب شمال غرب، ایران بنیادگرا همسرحد است که توسط روسها حمایت میگردد. امروز یک واقعیت است که ایران و پاکستان هردو دارای سلاح هستوی میباشند.
پدیده دیگریکه در اهمیت افغانستان می افزاید، همسرحد بودن آن با دولت های غنی از نفت و گاز آسیای میانه مانند تورکمنستان و اوزبیکستان و همچنان دولت های دارای منابع اورانیوم مانند تاجیکستان و قرقزستان میباشد.
اهمیت دیگریکه افغانستان برای جامعه جهانی دارد، اینست که این کشور در دهه های اخیر به مرکز بنیادگرائی اسلامی، تروریسم، تجارت سلاح و مواد مخدر تبدیل گردیده است. قسمیکه میدانیم تقریبان ۸۵ فیصد مواد مخدر در افغانستان تولید میگردد.
بعداز واقعه یازدهم سپتمبر نیویارک و واشنگتن، جامعه جهانی برای مقابله با تروریسم طالبان و القاعده در افغانستان حضور یافتند، مگر ما میبینیم که با گذشت هر روز وضعیت امنیتی در افغانستان بدتر میگردد.
بعداز یازدهم سپتمبر القاعده و طالبان رانده شدند اما کشور های غربی و امریکا بار دیگر جلو قدرت را بدست طالبان سپردند، اینبار قدرت بدست کسانی سپرده شد که مردم افغانستان آنها را طالب های نیکتائی پوش مینامند.
شاید این کلمه (طالبان نیکتائی پوش) در هالند و غرب کمتر معروف باشد اما در افغانستان با این کلمه خوب آشنا هستند و این کلمه را همه میدانند، زیراکه مردم افغانستان میداند که جناب رئیس جمهور کرزی در گذشته نماینده دولت طالبان در سازمان ملل متحد بود. و همچنانیکه مردم میدانند جناب زلمی خلیلزاد نماینده امریکا در سازمان ملل متحد ایجادگر ویا مبتکر ایجاد طالبان میباشد. اگر چندیکه جناب خلیلزاد یک امریکائی هستند اما شعور ایشان از طالبان کدام فرقی نمیکند.
چرا امروز طالبان بار دیگر به یک نیروی توانمند تبدیل گشته است، علت آن از چه قرار است؟ و هیچ کس نمیخواهد بگوید که چه اتفاق افتاد که طالبان بار دیگر به یک هیولا تبدیل گردیده و پرابلم شده است!
من این مشکل را تا حدی در نوشته های خود تعمق کرده ام و آنقدر واضح است که طالبان با کمک همین طالب های نیکتائی پوش بار دیگر زنده شده است.
در واقعیت امر جلو قدرت برای امروز بار دیگر بدست طالبان سپرده شده است، از وزارت دفاع، داخله، مالیه، بانکها تا رئیس جمهور وغیره همه در گذشته طالب بودند و بعداز واقعه یازدهم سپتمبر از کشور های غربی و امریکا برگشته و قدت سیاسی را از طالبان سرکوب شده تسلیم گردیدند.
وضعیت فعلی چنان است که بعضی از سیاستمداران کشور های غربی و از آن جمله هالند پیشنهاد میکنند که جامعه جهانی هر چه عاجل افغانستان را ترک بگوید. مگر به فکر من اینگونه تصمیم گیری شتابزده پیشنهاد خوبی نیست، زیراکه اگر همین حالا تمام نیرو های خارجی به یکباره گی افغانستان را ترک کنند، افغانستان بار دیگر به حمام خون تبدیل خواهد شد.
اولاً با رفتن یکباره نیرو های خارجی، طالبان و القاعده بار دیگر به قدرت خواهند برگشت، امابعد چهار قوم مطرح و تأثیرگذار افغانستان باهمدیگر خواهند جنگید.
به نظر من پیش ازآنکه کشور های خارجی افغانستان را ترک گویند، باید با حضور شان کمک نمایند تا در افغانستان مشکلات مهم و بنیادی حل گردد تا بعداز رفتن شان یک افغانستان آزاد و دموکراسی از خود به جای بگذارند، اما متأسفانه تا هنوز هیچ کاری برای حل مسایل عمده افغانستان از جانب آنها صورت نگرفته است. مگر همیشه اکت های دموکراسی و تصمیمگیری های پاپولیستی و شعارگونه کرده اند. مثلاً فرمان میدهند که در پارلمان افغانستان باید ۵۰ فیصد زن باشد. اینگونه ناممکن است که با فرمان دموکراسی ایجاد گردد. در کجای دنیا در هالند، امریکا ویا کدام کشور دیگر سراغ دارید که ۵۰ در صد پارلمان را اناث تشکیل دهد. اینقسم به یک کشور عقب مانده سنتی نمیتوان جامعه مدنی ایجاد کرد.
مشکلات زیاد داخلی و خارجی در افغانستان وجود دارد که اولاً اینها بازبینی گردد.
من درین ارتباط در شناسنامه ترجمه شده بزبان هالندی کتاب خود که در ملاقات بروسل با جناب شما برایتان عرضه نموده بودم که احتمالاً مطالعه فرموده باشید و همچنان در طرح پروژه عام المنفعه احتمالی (اداره مرکز اروپای شرقی) در شمال افغانستان نظریات خود را بطور مفصل توضیح دادم، و لازم نمیبینم که تکرار کنم.
من دو پیشنهاد به جناب شما دارم که اولاً ترجمه کتاب من به زبانهای انگلیسی و هالندی و چاپ و انتشار آن از طرف شما حمایت گردد و ثانیاً من پیشنهادی به جناب پیاتر پرمیس (رییس اداره مرکز اروپای شرقی) کرده بودم که ما میتوانیم در بخش تعلیم و تربیه و حفاظت از اطفال بی سرپناه در شمال افغانستان، باهم کار کنیم، قسمیکه میدانیم در جنوب افغانستان امنیت و جود ندارد و ملیونها دالر به خاطر اعمار مکاتب و مدارس به مصرف میرسد، مگر از طرف شب طالبان میآیند و مکاتب را تخریب و به آتش میکشند. با تأسف که اطفال در جنوب کشور امکانات تعلیم و تربیه را ندارند. اما در شمال افغانستان که امنیت نسبی برقرار است، مکتب کفایت نمیکند، شفاخانه کفایت نمیکند، کتاب نیست و دیگر لوازم درسی وجود ندارد. پیشنهاد من اینست که پروژه احتمالی (اداره مرکز اروپای شرقی) در شمال افغانستان از جانب پارلمان اروپا حمایت مالی گردد.
تشکر از توجه شما
این بود مختصر عرض من و اگر سوالی وجود داشته باشد، بفرمائید.
توضیح:
جناب لمبیرت نیلستروی عضو پارلمان اروپا و دیگر حاضرین مجلس به توضیحات بیش از ربع ساعت داکتر همت فاریابی بنابر وضعیت ناگوار افغانستان عمیقاً گوش فرا داده و بعداز مطرح ساختن بعضی سوالات معلوماتی، آقای نیلستروی وضعیت افغانستان را حساس و بحرانی تلقی نموده و به این موضوع موافقت کرد، کارهاییکه دولت های اروپائی به اجرای آن در افغانستان اولویت میدادند، غفلت صورت گرفته است.
جناب نیلستروی در حالیکه نمونه بروشور معرفی آثار خود را برای داکتر همت فاریابی و دیگر حاضرین مجلس نشان دادند، قول دادند تا مصرف ترجمه، چاپ و انتشار همچو بروشور برای معرفی کتاب داکتر همت را از بودجه اداره خود بپردازند و از پروژه ترجمه کلی کتاب و چاپ آن حمایت بیدریغ نمایند.
در مورد پروژه عام المنفعه (اداره مرکز اروپای شرقی) در بخش تعلیم و تربیه و حفاظت از اطفال بی سرپناه در شمال افغانستان، به همکاری فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان، نیز جناب نیلستروی فرمودند که منتظر ارایه پلان دقیق چنین پروژه میباشند تا تحت غور و بررسی قرار دهند.
جلسه با دعوت جناب نیلستروی از روئسای انجمن کشور های اشتراک کننده درین جلسه در مقر کارشان در بروکسل خاتمه یافت
